Luciano Pavarotti - Che Gelida Manina

Che gelida manina Che gelida manina, se la lasci riscaldar. Cercar che giova? Al buio non si trova. Ma per fortuna A? una notte di luna, e qui la luna l'abbiamo vicina. Aspetti, signorina, le dirA? con due parole chi son, e che faccio, come vivo. Vuole? Chi son? Sono un poeta. Che cosa faccio? Scrivo. E come vivo? Vivo. In povertA mia lieta scialo da gran signore rime ed inni d'amore. Per sogni e per chimere e per castelli in aria, l'anima ho milionaria. Talor dal mio forziere ruban tutti i gioelli due ladri, gli occhi belli. V'entrar con voi pur ora, ed i miei sogni usati e i bei sogni miei, tosto si dileguar! Ma il furto non ma€™accora, poichA?, poichA? va€™ha preso stanza la speranza! Or che mi conoscete, parlate voi, deh! Parlate. Chi siete? Vi piaccia dir! .................................................... Che gelida manina кэ джелида манина сэ ля ляши рискальдар керкар кэ джиова аль буио нон си трова ма пэр фортуна э уна нотэ ди луна э куи ля люна лябиамо вичина аспэти синиорина лэ диро кон дуэ пароле ки сон ки сон э кэ фачио комэ виво. Вуоле ки сон ки сон соно ун поэта кэ коза фачио?скриво э коме виво виво ин поверта миа лиета шиало да гран синьёрэ римэ дини даморэ пэр сониье э пэр кимерэ э пэр кастэли ин ариа лянима милионариа талор даль мио форчиерэ рубан тути и джиоелли дуэ ладри лиоки бэли вэнтрар кон вои пур ора эд и миеи сони усати э и бэи сони миеи тосто си дилегуар ма иль фурто нон макора пойкэ пойкэ ва прэзо станца ля сперанца ор кэ ми коношэтэ парлатэ вой.дэ парлатэ ки сиетэ ви пиачио дир