N.R.M. - Mama, Tata, Heta Ja

Калі мне будзе сорак зь нечым, ці нават пяцьдзесят Я буду жыць па-чалавечы, плённа працаваць Я запалю анду сьвячу і красамоўна памаўчу І ўсё тады пачну з нуля, ляляляляля Калі мне будзе трыццаць восем, я скажу »ОК!« Цяпер я ўжо зусім дарослы, ня тое, што раней Усё шматзначна і ярчэй, няма зачыненых дзьвярэй Усё як трэба толькі мне, еееее Калі мне будзе дваццаць дзевяць, а можа дваццаць пяць Я буду і кахаць і верыць, марыць і жадаць Збудую свой уласны сьвет, які разбурыцца ўшцьэнт І будзе выпіта да дна, нанананана Калі мне будзе васемнаццаць, мой улюбёны ўзрост Я буду сам сабе здавацца старэйшым, чым я ёсьць У вачах сонца і туман, прайсьці праз крыўду і туман І падаць з вышыні уніз – вось такі капрыз Калі мне яшчэ ня будзе, буду толькі я і будзе травень, будзе студзень, неба і зямля Я не аб чым не папрашу, адкрыю сэрца і душу І на прастору палячу і на ўвесь голас закрычу Мама, тата, гэта я! Неба сонца і зямля Мама, тата, я люблю Неба, сонца і зямлю