Behemoth - Grom

Ty, który lasy ogarnąłeś piorunów płaszczem, Ty, który wichrem karmisz dzieci swe, Wzbudziłeś morze nienawiści w ich umysłach, Jak Bałtyk brzegi swe, Ty otuliłeś święte gaje... Stare dęby pochyliły grzbiety swe w pokłonach, Piorunowy, święty ogień kończy taniec... Pląsy milkną, strzygi chylą łby ku niebu Czekające nagie Wilcy Wilcy... Słodycz Twą i ciepło czuję coraz bliżej Tyś łonem matki mej i siłą Ziemią, lasem, polem, łąką, gajem... Esencją życia, magią, która żyje Ciemnością zwą Cię ci, dla którychś wrogiem Zbłąkaną owcą, wężem, śmiercią w trwodze Ramiona mężnych wojów pną Twój posąg wzwyż Tyś nie herezją, ale prawdą plunął w krzyż! Stare dęby pochyliły grzbiety swe w pokłonach Piorunowy, święty ogień kończy taniec... Pląsy milkną, strzygi chylą łby ku niebu Czekające nagie Wilcy Stare dęby pochyliły swoich grzbiety... Piorunowy, święty ogień... Grom niech będzie Twym zwiastunem Brzaskiem imperium w chwale czekanego Dzwonem w pogańskie serca bitym Ołtarzem prawdy, dumą oraz krwią okrytym Niech Grom zapowie Twe nadejście Godzinę zemsty, boskiej rozpaczy Nadejdą nowe, potężne czasy O sile Twej szumią pomorskie lasy Majestatycznie... Stare dęby pochyliły swoich grzbiety... Piorunowy, święty ogień... Stare dęby pochyliły grzbiety swe w pokłonach Piorunowy, święty ogień kończy taniec... Pląsy milkną, strzygi chylą łby ku niebu Czekające nagie Wilcy

Ты, накрывший леса плащом молний. Ты, кормящий вихрем детей своих. Вызвал море ненависти в их умах. Как Балтийское море берега свои, Ты укутал священные рощи... Старые дубы согнули свои спины в поклонах. Священный огонь молний завершает танец... Пляс стихает, стржиги 1 поднимают морды к небу. Нагие вильцы 2 в ожидании. Вильцы... Сладость твою и тепло чувствую всё ближе и ближе. Ты – утроба матери моей и сила, Земля, лес, поле, луг, роща,.. Суть жизни, живая магия. Тьмой называют тебя те, для кого ты враг, Заблудшая овца, змей, смерть в ужасе. Руки мужественных воинов поднимают Твою статую ввысь. Ты не ересью, а правдой плюнул в крест! Старые дубы согнули свои спины в поклонах. Священный огонь молний завершает танец... Пляс стихает, стржиги поднимают морды к небу. Нагие вильцы в ожидании. Старые дубы согнули свои спины... Священный огонь молний... Пусть будет Гром Твоим предвестником, Рассветом империи ожидаемой в славе, Колоколом, звенящим в языческих сердцах, Алтарём истины, покрытым гордостью и кровью. Пусть Гром объявит твой приход, Час мести, божественного отчаяния. Придут новые могучие времена. О силе Твоей шумят поморские леса Величественно... Старые дубы согнули свои спины... Священный огонь молний... Старые дубы согнули свои спины в поклонах. Священный огонь молний завершает танец... Пляс стихает, стржиги поднимают морды к небу. Нагие вильцы в ожидании.